
Eva bouwt een tiny house op Mallorca en doet alles op de fiets. Ook verhuizen! In mijn eerste blog post beloofde ik jullie gesprekken met ecowarriors en vrijheidszoekers. Deze week ga ik in gesprek met Eva.
Eva liet haar goede baan als juriste achter en reed met haar man in een busje naar Spanje. First stop Ibiza. Een sabbatical van een jaar, dat was het plan. Alleen, ze keerden niet meer terug.
Eva ontpopte zich als queen of simple living. Inmiddels heeft ze Ibiza voor Mallorca omgeruild. Hier bouwt ze een tiny house en organiseert ze cursussen voor een duurzaam leven. Ze schrijft, kookt, zet zich in voor een betere wereld én doet alles op de fiets.
Ik leerde Eva kennen in Casita Verde, een ecologisch centrum op Ibiza. Ik ken weinig mensen die hun idealen zo naleven. En dat vind ik inspirerend. Tijd voor een paar vragen.
1. Hoi Eva! Wie ben jij?
Ik worstel hier altijd mee als mensen me dit vragen. Gaat het om wat ik doe, wie ik ben of wat voor mens ik ben? Ik houd het graag op een schrijvende idealist die doet waar ze zin in heeft. Momenteel is dat het bouwen van een tiny house op Mallorca.
2. Wat deed jou je leven omgooien en je goede baan in Nederland als juriste achterlaten?
De aanleiding waren de lange donkere dagen in de winter. Vroeger vond ik het gezellig, maar nadat mijn vader vlak voor kerst overleed werd ik er somber van. Ieder jaar leek die periode langer te duren. Ik verlangde naar meer vrijheid, licht en zon.
Dorus, mijn partner, zat op dezelfde lijn. Hij is altijd een vrijbuiter geweest. We zijn allebei gek op het mediterrane. Van het buitenleven, mensen die tot laat op terrasjes zitten en kinderen die ’s avonds op straat spelen.
Ik zat eerst als juriste vast in dienst, maar Dorus had mij een paar jaar eerder aangemoedigd om voor mezelf te beginnen. Dit was achteraf gezien de eerste stap naar meer vrijheid. Toen we besloten een sabbatical te nemen, hoefden we alleen onze opdrachten af te ronden en we waren klaar om te trekken! We dachten, waarom gaan we niet naar Ibiza?
3. Na de sabbatical van een jaar besloten jullie in Spanje te blijven. Wat gebeurde er?
We besloten een jaar helemaal vrij te nemen. Ik ben mij ervan bewust dat dit een enorme luxe is geweest. Vrij van alle verplichtingen kon ik een stap terug doen van mijn werkende leven en drukke bestaan in Amsterdam. Het zette me aan het denken. Wat is echt belangrijk? Ik zag in dat het leven niet alleen gaat om werk en geld verdienen. Het is zoveel meer.
Casita Verde heeft hierbij een belangrijke in rol gespeeld. Ik ging er als vrijwilliger aan de slag en ontmoette veel gelijkgestemden. Zij hebben mij geïnspireerd om andere keuzes te maken.
Toen het jaar voorbij was, besloten Dorus en ik te blijven. We verkochten ons huis in Nederland. Een grote stap, maar we wilden echt voor Spanje gaan en niet het gevoel hebben nog met één been in Nederland te staan.
Op Ibiza vereenvoudigen Eva en Dorus hun leven drastisch. Als de bus niet door de keuring komt, besluiten ze voortaan alles met de fiets te doen. Ze leven met weinig. Eerst wonen ze in een huisje aan zee en later trekken ze in bij Casita Verde. Ze doen er vrijwilligerswerk in ruil voor kost en inwoning. Eva ontwikkelt hier haar liefde voor de veganistische keuken en Dorus verbetert zijn skills als duurzame bouwspecialist.
Na zes jaar besluiten Eva en Dorus Ibiza om te ruilen voor Mallorca. Toevallig neem ik rond die tijd hetzelfde besluit. Op Mallorca komen we zelfs maar een dorp bij elkaar vandaan te wonen.
4. Nu bouw je een tiny house op Mallorca! Wat doe je nog meer?
Op Mallorca hebben we een stukje land gekocht. Het schuurtje wat erop staat bouwen we om tot tiny house. Het wordt een sustainable paradise!
Hiernaast geven we praktische cursussen over duurzaam leven. Dit doen we op Mallorca en in Frankrijk, onder de naam Green Gorillas. We leren mensen hoe ze from scratch een tiny house van pallets bouwen. Over duurzame bouwmaterialen, de ins en outs van een eco toilet, duurzame energie, verwarming en het maken van compost. Kortom: alles wat je moet weten voor een bouwen van een tiny house.
5. Wat inspireert je om de wereld een beetje beter te maken?
Onze maatschappij hecht veel waarde aan wat voor werk je doet en de spullen die je hebt, zoals een huis en auto. Dit gaat ten koste van het welzijn van onze planeet. Door afstand te nemen van ons leven in Amsterdam, werd ik me hier pas echt bewust van.

Er zijn zoveel dingen die beter kunnen! Van plastic gebruik tot ons dieet. Ik pas dit graag zoveel mogelijk toe in mijn eigen leven. Uiteindelijk hangt het allemaal samen. Het is een bewust keuze om met minder te leven, zodat ik minder hoef te werken. Hierdoor creëer ik tijd voor de dingen die ik belangrijk vind, zoals verantwoord boodschappen doen bij de lokale boer, gezond en diervrij voor mezelf koken en alles op de fiets doen.
Alles!?
We wonen op het Spaanse platteland behoorlijk afgelegen, dus dit is zeker een uitdaging. Maar het kan wel! Toen we naar ons tiny house verhuisden hebben we alles in kratjes op de fiets meegenomen. Omdat we minimalistisch leven en niet veel spullen hebben was dit te doen. Ook voor de verbouwing nu gaan de zakken cement mee op de fiets.
Dorus fietste vorig jaar voor de cursus naar Frankrijk. Ik nam de ferry en de trein. We beseffen dat niet altijd alles 100% perfect en duurzaam is, maar we doen ons best.
6. Wauw! Vind je iets moeilijk aan het leven wat je nu leeft?
Jazeker, het onbekende. De manier waarop wij nu leven is volledig buiten het geijkte pad. Er is geen handleiding en we moeten het allemaal zelf uitvinden. En ja, daar heb je een lange adem voor nodig.
Omdat ons tiny house op Mallorca under construction is leven we heel basic. Als er geen zon is hebben we geen energie en er is weinig comfort. Hier wordt, met name door Dorus, hard aan gewerkt dus daar komt verandering in. Maar met de fiets het slow living to the max. Alles gaat langzaam. Dat is niet altijd makkelijk en soms twijfel ik weleens. Is dit het allemaal waard?
Toch ben ik gemotiveerd om het ieder geval te proberen. En het mee te maken! Gelukkig doen we het samen, waardoor je elkaar op moeilijke momenten kunt oppeppen.
7. Waar wil je nog aan werken?
Voor mij is dit hele avontuur een langdurig proces van loslaten. Het loslaten van Nederland, maar ook van zekerheden, comfort en spullen. Hier werk ik nog steeds aan. Aan het vertrouwen in mijn weg, ook al ligt deze buiten het gebaande pad.
8. Waar droom je van?
Na even goed nadenken kom ik tot de volgende top drie: ten eerste wens ik een einde van de bio-industrie. Ten tweede wil ik regelmatig schrijven voor magazines over de onderwerpen die mij aan het hart gaat. Ten slotte droom ik van het verder ontwikkelen van de Green Gorillas om zoveel mogelijk mensen te helpen duurzamer te leven. En het afmaken van ons tiny house op Mallorca natuurlijk (oeps, dat is vier).
9. Heb je tips voor het volgen van je eigen pad?
Laat sociale normen en verwachtingen van andere mensen los. Dit is moeilijk, maar het is zo zonde van je energie. Wees niet bang om je eigen weg in te slaan.
10. Welke boeken hebben je geïnspireerd?
“If women rose rooted” van Sharon Blackie. En “Leven in de wildernis” van Miriam Lancewood.
11. Dankjewel mooi mens. Waar kunnen we meer over jou vinden?
Mijn blog vind je op www.evalunes.com. Meer over onze cursussen vind je op www.greengorillas.eco. Onze volgende cursus over duurzaam leven en het bouwen van een tiny house staat gepland voor mei 2021 en is op Mallorca.
4 COMMENTS
Anna
3 jaar agoGeweldig!
Gloria
3 jaar agoGaaf interview! Go Eva. Maarreh je gaat toch niet de mensen in Nl loslaten hoop ik (snik)?
Dorus
3 jaar agoDeze dame zou ik wel eens willen ontmoeten! 😘💚 eco warrior indeed!
Marlot Cathalina
3 jaar ago AUTHORHaha! Ik denk zomaar eens dat jullie het heel goed met elkaar zouden kunnen vinden. Hasta pronto!